Смы́чка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смы́чка
Р. Смы́чкі
Д. Смы́чцы
В. Смы́чку
Т. Смы́чкай
Смы́чкаю
М. Смы́чцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смы́чка в разн. знач. змы́чка, -кі ж.; су́вязь, -зі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змы́чка ж.

1. прям., перен. смы́чка; смык м.;

з. труб — смы́чка (смык) труб;

2. перен. смы́чка;

з. го́рада з вёскай — смы́чка го́рода с дере́вней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Смычо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Смычо́к
Р. Смычка́
Д. Смычку́
В. Смычо́к
Т. Смычко́м
М. Смычку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смычо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смычо́к смычкі́
Р. смычка́ смычко́ў
Д. смычку́ смычка́м
В. смычо́к смычкі́
Т. смычко́м смычка́мі
М. смычку́ смычка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смычко́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, на якім іграюць пры дапамозе смычка. Смычковыя інструменты. // Які прызначаны для выканання на такіх інструментах; які выконваецца на такіх інструментах. Смычковы квартэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смычо́к, ‑чка, м.

1. Тое, што і смык (у 1 знач.). Дзіўныя гукі, што выплываюць з-пад смычка цудадзея-музыкі, вясёлкавыя фарбы, беражліва пакладзеныя мастаком на палатно, — таксама чаруюць і захапляюць. Шахавец.

2. Прылада для трапання шэрсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тало́начка ’драўляная лыжачка’ (Сл. рэг. лекс.). Няясна; магчыма, звязана з польск. talon ’парожак у смычка’ (да лац. tālea ’палачка, дубец’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спіка́та

(іт. spiccato)

асобны кідок смычка на кожную ноту пры ігры на смычковых інструментах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэташэ́

(фр. détaché = аддзелены)

здабыванне кожнага гуку асобна плаўным рухам смычка ў час ігры на музычных інструментах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)