смо́лкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. смо́лкі смо́лкая смо́лкае смо́лкія
Р. смо́лкага смо́лкай
смо́лкае		 смо́лкага смо́лкіх
Д. смо́лкаму смо́лкай смо́лкаму смо́лкім
В. смо́лкі (неадуш.)
смо́лкага (адуш.)		 смо́лкую смо́лкае смо́лкія (неадуш.)
смо́лкіх (адуш.)
Т. смо́лкім смо́лкай
смо́лкаю		 смо́лкім смо́лкімі
М. смо́лкім смо́лкай смо́лкім смо́лкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смо́лкі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Тое, што і смалісты (у 1 знач.). Ліплі да пальцаў смолкія стружкі і трэскі, якія Міша кідаў у агонь. Арочка.

2. Намазаны, насычаны смалой (у 2 знач.). І квач, кудзеляю абкручаны, Па смолкай грубцы гарцаваў. Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Смо́лка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смо́лка
Р. Смо́лкі
Д. Смо́лцы
В. Смо́лку
Т. Смо́лкай
Смо́лкаю
М. Смо́лцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смо́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. смо́лка
Р. смо́лкі
Д. смо́лцы
В. смо́лку
Т. смо́лкай
смо́лкаю
М. смо́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)