смо́лкі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Тое, што і смалісты (у 1 знач.). Ліплі да пальцаў смолкія стружкі і трэскі, якія Міша кідаў у агонь. Арочка.

2. Намазаны, насычаны смалой (у 2 знач.). І квач, кудзеляю абкручаны, Па смолкай грубцы гарцаваў. Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)