назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| сме́шак | |
| сме́шкам | |
| сме́шкамі | |
| сме́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| сме́шак | |
| сме́шкам | |
| сме́шкамі | |
| сме́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
◊ с. стро́іць — труни́ть, насмеха́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жарты, насмешкі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ха́ханькі, -аў.
Жартачкі,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перасме́шкі, ‑шак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смешки́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Гігі́каць ’гігікаць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
śmieszek
śmiesz|ek1. смяшок;
2. насмешнік, жартаўнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)