смакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Есці або піць паволі, з асалодай, каб адчуць смак (у 1 і 2 знач.).

С. кляновы сок.

С. кожны глыток.

2. Есці ці піць на пробу; каштаваць.

Асцярожна с.

3. перан. Успрымаць, адчуваючы асаблівае задавальненне, цешыцца, радавацца чаму-н.

С. апошнія навіны.

|| наз. смакава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смакава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. смаку́ю смаку́ем
2-я ас. смаку́еш смаку́еце
3-я ас. смаку́е смаку́юць
Прошлы час
м. смакава́ў смакава́лі
ж. смакава́ла
н. смакава́ла
Загадны лад
2-я ас. смаку́й смаку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час смаку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смакава́ць несов.

1. прям., перен. смакова́ть;

с. ко́жны глыто́к — смакова́ть ка́ждый глото́к;

с. анекдо́т — смакова́ть анекдо́т;

2. про́бовать;

◊ с. напе́рад — предвкуша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

Разм.

1. Есці або піць паволі, з асалодай, стараючыся адчуць смак чаго‑н. Але ж якім потым мёдам частавала маці, — еў бы, здаецца, штодня ды смакаваў бы! Лынькоў. Смакуюць ягады малыя... А пасівелыя дзяды Гады прыпомнілі былыя. І. Калеснік. [Лялькевіч] выцер рукавом пот і, закінуўшы галаву, пачаў піць павольна, смакуючы кожны глыток. Шамякін.

2. Есці або піць на пробу. Толькі пры лоўлі карася, ляшча і асабліва ліня, якія спачатку смакуюць, а ўжо потым глытаюць насадку, магчыма адхіленне ад.. правіла. Матрунёнак.

3. перан. Успрымаць, перажываць што‑н., адчуваючы асаблівае задавальненне; цешыцца з чаго‑н., радавацца чаму‑н. Варожыя языкі ахвотна перамолвалі ўсю гэту бязглуздзіца, упрыгожвалі яе не менш бязглуздымі дадаткамі, смакавалі з усіх бакоў. Крапіва. Мне хацелася смакаваць гэты сон, забыцца ў ім хоць на нейкую хвілю пра ўсё, хацелася працягнуць яго як мага далей. С. Александровіч. Памчымся мы на ніз крыніцы, Аж толькі вецер засвідруе! — Язду ўжо дзядзька тут смакуе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смакава́ць разм.

1. mit Genúss [genüsslich] kósten;

2. перан. geníeßen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смакава́ць

(польск. smakować, ад с.-в.-ням. smacken)

1) есці або піць паволі, з асалодай, стараючыся адчуць смак чаго-н.;

2) спрабаваць якую-н. страву або пітво;

3) перан. цешыцца з чаго-н., радавацца чаму-н. (напр. с. навіну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

смакова́ть несов. смакава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смакава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да смакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

relish​2 [ˈrelɪʃ] v. атры́мліваць задавальне́нне; смакава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

смакава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. смакаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)