сле́дующий

1. прич. які́ (што) ідзе́ (сле́дам, усле́д); які́ (што) хо́дзіць (сле́дам, усле́д); які́ (што) е́дзе (сле́дам, усле́д); які́ (што) ру́хаецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) накіро́ўваецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) настае́ (надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д); см. сле́довать 1;

2. прил. насту́пны; (другой) другі́;

кто сле́дующий? хто насту́пны?;

на сле́дующий день на другі́ дзень;

в сле́дующий раз другі́м ра́зам (другі́ раз);

3. мест. насту́пны; (такой) такі́;

сле́дующим о́бразом такі́м чы́нам;

4. сущ. насту́пны, -нага м.;

мы останови́лись на сле́дующем мы спыні́ліся на насту́пным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нижесле́дующий прил. (следующий) насту́пны; (нижеизложенный) ніжэйпада́дзены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́пны

1. прил. сле́дующий; после́дующий;

н. ну́мар газе́тысле́дующий но́мер газе́ты;

хто н.? — кто сле́дующий?;

~ныя чле́ны прапо́рцыі — после́дующие чле́ны пропо́рции;

пра гэ́та гавары́лі ва ўсіх ~ных выступле́ннях — об э́том говори́ли во всех после́дующих выступле́ниях;

2. прил. сле́дующий, нижесле́дующий;

я прапану́ю н. план — я предлага́ю сле́дующий (нижесле́дующий) план;

3. в знач. сущ. сле́дующий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наза́ўтра нареч., разг. наза́втра, на сле́дующий день; нау́тро

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нале́цце ср., обл. сле́дующий год (сле́дующее ле́то);

чака́ць да ~цця — ожида́ть до сле́дующего го́да (ле́та)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́дущий

1. бу́дучы;

бу́дущее вре́мя грам. бу́дучы час;

2. (следующий) на́ступны;

в бу́дущем году́ нале́та, у насту́пным го́дзе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непосре́дственный

1. непасрэ́дны;

непосре́дственный нача́льник непасрэ́дны нача́льнік;

2. (следующий внутреннему влечению) непасрэ́дны; шчы́ры;

непосре́дственная нату́ра непасрэ́дная (шчы́рая) нату́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Насту́пны ’наступаючы, чарговы, прышлы, які мае наступіць’ (Нас., Гарэц., Некр. і Байк., ТСБМ), насту́пнік ’нашчадак, пераемнік; намеснік’ (Нас., Гарэц., Некр. і Байк., ТСБМ), насту́пца ’тс’ (Нас.), укр. насту́пний ’наступаючы, чарговы’, насту́пник ’пераемнік; нашчадак’, польск. następny ’наступны, маючы адбыцца; спадчынны; наступальны, агрэсіўны’ następnik, następca ’нашчадак, пераемнік; агрэсар’. Арэал распаўсюджання сведчыць аб беларуска-ўкраінска-польскай семантычнай інавацыі, параўн. славен. nastopen ’уступны’, серб.-харв. на́ступни ’наступальны; што мае характар прыступаў’ і іншыя ўтварэнні на базе *nastǫpiti, гл. ступа́ць. У іншых славян значэнне ’наступны’ перадаецца словамі, утворанымі ад *slědъ, *slěditi, параўн. рус. сле́дующий, балг. сле́дващ, макед. следен, серб.-харв. слѐдећи, славен. naslednji.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́сший

1. превосх. ст. найвышэ́йшы;

вы́сшей ма́рки найвышэ́йшай ма́ркі;

2. (главный) вышэ́йшы;

вы́сшее кома́ндование вышэ́йшае кама́ндаванне;

вы́сший о́рган госуда́рственной вла́сти вышэ́йшы о́рган дзяржа́ўнай ула́ды;

3. (следующий за средним) вышэ́йшы;

вы́сшее образова́ние вышэ́йшая адука́цыя;

вы́сшая матема́тика вышэ́йшая матэма́тыка;

вы́сшая ме́ра социа́льной защи́ты юр. вышэ́йшая ме́ра сацыя́льнай абаро́ны;

в вы́сшей сте́пени у найвышэ́йшай ступе́ні, надзвыча́йна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

другі́

1. второ́й;

д. клас — второ́й класс;

о́га кастры́чніка — второ́го октября́;

2. (повторный) второ́й, втори́чный;

д. прые́зд — второ́й (втори́чный) прие́зд;

3. (при противоположении или перечислении) друго́й, ино́й;

аднаму́ чалаве́ку го́рача, а ~го́му хо́ладна — одному́ челове́ку жа́рко, а друго́му хо́лодно; ино́му челове́ку жа́рко, а ино́му хо́лодно;

4. (второстепенный, не главный) второ́й;

на ~гі́х ро́лях — на вторы́х роля́х;

на ~гі́м пла́не — на второ́м пла́не;

5. (заменяющий первого, настоящего) второ́й;

а́я радзі́ма — втора́я ро́дина;

6. (следующий после первого) друго́й, сле́дующий;

д. раз, ~гім ра́зам — в друго́й (в сле́дующий) раз;

7. в знач. сущ. друго́й, ино́й;

да ~го́га прышэ́сцяирон. до второ́го прише́ствия;

і́м на́варатам — второ́й раз, втори́чно, повто́рно;

а́я нату́ра — втора́я нату́ра;

а́я маладо́сць — втора́я мо́лодость;

адзі́н друго́га ва́рты — друг дру́га сто́ят; два сапога́ па́ра;

ігра́ць другу́ю скры́пку — игра́ть втору́ю скри́пку;

з другі́х рук (даве́дацца, атрыма́ць) — из вторы́х рук (узна́ть, получи́ть);

дзень-д. — день-друго́й;

адзі́н за другі́м — друг за дру́гом, оди́н за други́м, гусько́м;

о́е дыха́нне — второ́е дыха́ние;

да другі́х пе́ўняў (прасе́дзець, прагавары́ць) — до вторы́х петухо́в (просиде́ть, проговори́ть);

адна́ нага́ тут, друга́я там — одна́ нога́ здесь, друга́я там;

у адно́ ву́ха ўвайшло́, а ў друго́е вы́йшлапогов. в одно́ у́хо вошло́, а в друго́е вы́шло;

не капа́й друго́му я́мы, сам ува́лішся ў яе́посл. не рой друго́му я́мы, сам в неё упадёшь;

сам не гам і друго́му не дампогов. соба́ка на се́не;

пашлі́ дурно́га, а за ім ~го́гапосл. дурака́ пошлёшь, а за ним и сам пойдёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)