сла́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сла́ны сла́ная сла́нае сла́ныя
Р. сла́нага сла́най
сла́нае		 сла́нага сла́ных
Д. сла́наму сла́най сла́наму сла́ным
В. сла́ны (неадуш.)
сла́нага (адуш.)		 сла́ную сла́нае сла́ныя (неадуш.)
сла́ных (адуш.)
Т. сла́ным сла́най
сла́наю		 сла́ным сла́нымі
М. сла́ным сла́най сла́ным сла́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сла́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сла́ны сла́ная сла́нае сла́ныя
Р. сла́нага сла́най
сла́нае		 сла́нага сла́ных
Д. сла́наму сла́най сла́наму сла́ным
В. сла́ны (неадуш.)
сла́нага (адуш.)		 сла́ную сла́нае сла́ныя (неадуш.)
сла́ных (адуш.)
Т. сла́ным сла́най
сла́наю		 сла́ным сла́нымі
М. сла́ным сла́най сла́ным сла́ных

Кароткая форма: сла́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сла́ны I по́сланный, отпра́вленный;

◊ не зва́ны, не с. — непро́шенный, нежда́нный; см. слаць I

сла́ны II стла́ный;

кано́плі не ~ныя, а мо́чаныя — конопля́ не стла́ная, а мочёная; см. слаць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад слаць ​1.

сла́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад слаць ​2.

2. у знач. прым. Разасланы. Пянька не сланая, а мочаная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сланы

т. 14, с. 508

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сланы́ ‘козлы (для пілавання бервяна на дошкі)’ (ашм., Яшк. Мясц.). Хутчэй за ўсё, да папярэдняга слова (гл.) або да слон ‘лава’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марскія сланы

т. 10, с. 136

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сло́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сло́н сланы́
Р. слана́ слано́ў
Д. слану́ слана́м
В. слана́ слано́ў
Т. слано́м слана́мі
М. слане́ слана́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́слаць², -сцелю, -сцелеш, -сцеле; вы́сцелі; -сланы; зак., што.

Пакрыць усюды, услаць.

В. скрынку паперай.

|| незак. высціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слаць¹, шлю, шлеш, шле; шлём, шляце́, шлюць; слаў, сла́ла; шлі; сла́ны; незак.

Тое, што і пасылаць (у 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)