Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
слабіна́, -ы́, мн. слабіны́, -бі́н, ж.
1. Слабае месца ў чым-н. (менш моцнае, слабей нацягнутае і пад.; разм. і спец.).
С. фала (каната, троса).
2.перан. Слабасць, недахоп (разм.).
С. ў характары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слабіна́ж., в разн. знач. слабина́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слабіна́, ‑ы; мн. слабіны, ‑бін; ж.
1.Спец. Слаба нацягнутая частка снасці (дроту, каната, палотнішча і пад.).
2.Спец. Менш моцнае, менш трывалае месца ў чым‑н. Слабіна ў палярных ільдах. Перакосы, зазоры, слабіны, адставанні — заганы мэблі.
3.перан.Разм. Недахоп, слабае месца ў каго‑н., у чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слабіна́ж
1.спец (каната, троса) Schláfflänge f -; Schláppseil n -(e)s;
2.перан, размгл слабасць 4., 5.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Слабіна́ ‘нетрывалае, слабое месца’ (ТСБМ), ‘воля, свабода, безнагляднасць’, ‘нядужы, хілы чалавек’ (Яўс.), сла́бінка ‘слабасць, недахоп’ (Нар. Гом.), сюды ж слабе́нё (słabienio) ‘бакавая частка жывата да клуба’ (Арх. Федар.). Параўн. укр.слабина́ ‘слабасць’, ‘пахвіна ў жывёлы’, рус.слабина́, в.-луж.słabina, н.-луж.słabina, чэш.slabina, славац.slabina, серб.-харв.сла̀бина, балг.слабина́, макед.слабина ‘пахвіна’. Прасл.*slabina ‘слабіна’, вытворнае ад *slabъ (гл. слабы), параўноўваюць з літ.pa‑slẽpenes ‘пахвіна’ (Голуб-Копечны, 335; БЕР, 6, 828).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
слабина́мор., ав.слабіна́, -ны́ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слабі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
1.Спец.Памянш.даслабіна (у 1, 2 знач.).
2.перан.Разм. Тое, што і слабіна (у 3 знач.). Нават самыя сціплыя людзі не пазбаўлены звычайнай чалавечай слабінкі: беражна захоўваюць тое, што напісана пра іх.Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Schwäche
f -, -n
1) сла́басць, бяссі́лле, слабіна́
kéine ~! — мацу́йся!
2) сла́бы бок, недахо́п
3) (für A) ця́га (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
soft[sɒft]adj.
1. мя́ккі;
soft muscles сла́быя му́скулы;
boil an egg soft вары́ць я́йка ўсмя́тку;
go soft мякчэ́ць, змякча́цца
2. гла́дкі; даліка́тны на до́тык;
as soft as velvet гла́дкі як аксамі́т
3. няя́ркі, спако́йны (колер)
4. прые́мны; спако́йны; даліка́тны;
a soft voice ці́хі го́лас;
a soft wind цёплы ве́цер;
soft words пяшчо́тныя сло́вы
5. безалкаго́льны (пра напоі)
♦
a soft spot/place сла́бая стру́нка, сла́бае ме́сца, слабіна́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)