Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікскі́давы
прыметнік, адносны
| скі́давы | скі́давая | скі́давае | ||
| скі́давага | скі́давай скі́давае |
скі́давага | скі́давых | |
| скі́даваму | скі́давай | скі́даваму | скі́давым | |
| скі́давы ( скі́давага ( |
скі́давую | скі́давае | скі́давых ( |
|
| скі́давым | скі́давай скі́даваю |
скі́давым | скі́давымі | |
| скі́давым | скі́давай | скі́давым | скі́давых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скід, -у,
У геалогіі: перамяшчэнне часткі горных парод па трэшчыне ў вертыкальным або нахільным кірунку.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скі́давы, ‑ая, ‑ае.
У геалогіі — які ўтварыўся ў выніку скіду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЛЫ́БАВЫЯ ГО́РЫ,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)