Verbum

анлайнавы слоўнік

ску́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́рчваць несов. сгиба́ть, подгиба́ть, поджима́ть, подбира́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Сагнуць, падагнуць.

С. ногі.

2. каго-што. Звесці курчам.

Хвароба скурчыла пальцы.

Раптам мяне скурчыла (безас.).

|| незак. ску́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́рчваць, ску́рчыць

1. разм. (сагнуць) krümmen vt;

2. (твар) zusámmenziehen* vt, verzíehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ску́рчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скурчваць, скурчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́рчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скурчыцца.

2. Зал. да скурчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

съёживать несов.

1. (корчить) ску́рчваць, згіна́ць;

2. (корчить, сжимать) ску́рчваць, згіна́ць; сціска́ць;

3. (морщить) мо́ршчыць, змо́ршчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skurczać

незак. скурчваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скрю́чивать несов.

1. (сгибать) разг. згіна́ць у крук, ску́рчваць;

2. (сцеплять крюками) спец. скруко́ўваць, счэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)