скрыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скрыпі́чны скрыпі́чная скрыпі́чнае скрыпі́чныя
Р. скрыпі́чнага скрыпі́чнай
скрыпі́чнае		 скрыпі́чнага скрыпі́чных
Д. скрыпі́чнаму скрыпі́чнай скрыпі́чнаму скрыпі́чным
В. скрыпі́чны (неадуш.)
скрыпі́чнага (адуш.)		 скрыпі́чную скрыпі́чнае скрыпі́чныя (неадуш.)
скрыпі́чных (адуш.)
Т. скрыпі́чным скрыпі́чнай
скрыпі́чнаю		 скрыпі́чным скрыпі́чнымі
М. скрыпі́чным скрыпі́чнай скрыпі́чным скрыпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрыпі́чны муз. скрипи́чный;

○ с. ключ — скрипи́чный ключ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрыпі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скрыпкі. Скрыпічны смычок. Скрыпічныя струны. // Які выконваецца на скрыпцы, напісаны для выканання на скрыпцы. Скрыпічны канцэрт. Скрыпічная саната.

•••

Скрыпічны ключ гл. ключ (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыпі́чны муз. Violín [vĭo-], Géigen-;

скрыпі́чны ключ Violínschlüssel [vĭo-] m -s, -, G-Schlüssel m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скры́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Чатырохструнны смычковы музычны інструмент высокага тэмбру.

Сола на скрыпцы.

◊

Першая скрыпка —

1) вядучая скрыпка ў аркестры;

2) пра чалавека, якому належыць галоўная, уплывовая роля ў чым-н.

|| прым. скрыпі́чны, -ая, -ае.

С. клас.

○

Скрыпічны ключ (спец.) — знак на нотным радку, які ўстанаўлівае вышыню і назву высокага гуку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрипи́чный муз. скрыпі́чны;

скрипи́чный ключ скрыпі́чны ключ;

скрипи́чный конце́рт скрыпі́чны канцэ́рт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ключ², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Знак у пачатку нотнага радка, які вызначае вышыню нот.

Басовы к.

Скрыпічны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skrzypcowy

скрыпічны;

koncert skrzypcowy — скрыпічны канцэрт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

смык, смыка́, мн. -і́, -о́ў, м.

Палачка з напятым удоўж яе пучком конскіх валасоў, дотыкам якой да струн музычнага інструмента ўтвараюць адпаведныя гукі.

Скрыпічны с.

|| прым. смы́кавы, -ая, -ае.

С. волас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Géigenbauer

m -s, - скрыпі́чны ма́йстар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)