скры́пачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скры́пачка скры́пачкі
Р. скры́пачкі скры́пачак
Д. скры́пачцы скры́пачкам
В. скры́пачку скры́пачкі
Т. скры́пачкай
скры́пачкаю		 скры́пачкамі
М. скры́пачцы скры́пачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрыпа́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скрыпа́чка скрыпа́чкі
Р. скрыпа́чкі скрыпа́чак
Д. скрыпа́чцы скрыпа́чкам
В. скрыпа́чку скрыпа́чак
Т. скрыпа́чкай
скрыпа́чкаю		 скрыпа́чкамі
М. скрыпа́чцы скрыпа́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрыпа́чка ж. скрипа́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скры́пачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Памянш.-ласк. да скрыпка. Падрос музыка, зрабіў сабе скрыпачку ды пайшоў у свет. Якімовіч.

скрыпа́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да скрыпач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыпа́чка ж. Géigerin f -, -nen, Violinístin [vĭo-] f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скрыпа́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Музыкант, які іграе на скрыпцы.

|| ж. скрыпа́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрипа́чка скрыпа́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skrzypaczka

ж. скрыпачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

салі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Выканаць (выконваць) сола, выступіць (выступаць) у якасці саліста. Іграючы, мужчыны сядзелі, а жанчыны стаялі. Саліравала чарнявая скрыпачка. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ты́ры-ты́ры ‘імітацыя ігры на скрыпцы’: тыры‑тыры скрыпачка (Дзіц. фальклор). Гукаперайманне, параўн. тылі-тылі ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)