Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скру́хаж. скорбь, печа́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скру́ха, ‑і, ДМ скрусе, ж.
Туга, маркота. Радасць чалавечая ўсё ж такі мацней за скруху і беспатольнае гора.Сабаленка.— Глыбокае мора, шырокае мора, — Старая запеў павяла, — Ды толькі, глыбейшым было маё гора, Шырэйшаю скруха была.Бялевіч.// Жаль, шкадаванне. — Марына!.. Га, Марына!.. Ты яшчэ жывеш? Не памерла?.. — і са скрухай уздыхнуў: — Ну і жывучыя людзі!Ракітны.Затое, калі ішлі з Сяргеем дадому і адзінай сведкай іх быў серпік месяца, .. [Антон] са скрухай сказаў: — Пацягнула ж мяне за язык сказаць пра гэты буксір.Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скру́хаж Kúmmer m -s, -; Schwérmut f -, Beklémmung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скруха
Том: 31, старонка: 383.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Скру́ха ‘туга, маркота’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сцяшк., Др.-Падб.), ‘сум, раскаянне’ (Нас., Гарэц.), сукру́ха ‘тс’ (Нар. Гом.), скрух ‘смутак’ (Шн. 2), скрухлі́ва ‘сумна’ (Сцяшк. Сл.), сукру́шны ‘спачувальны’ (ТС). Ст.-бел.скруха ‘раскаянне; шкадаванне, жаль’ з 1577 г. < ст.-польск.skrucha (Булыка, Лекс. запазыч., 134). Аднакаранёвае з крух (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
desolation[ˌdesəˈleɪʃn]n.
1.fml закі́нутасць, спусташэ́нне
2.скру́ха; журба́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Crux
[k-]
f - го́ра, скру́ха, марко́та, журба́; перан. крыж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
woe[wəʊ]n.fml, dated or hum. го́ра, бяда́; сму́так, скру́ха;
a tale of woe су́мнае апавяда́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)