Verbum

анлайнавы слоўнік

скрапі́ць, скраплю́, скрэ́піш, скрэ́піць; скрэ́плены; зак., што.

Выклікаць запор.

Пражаным бобам скрапіла (безас.) жывот.

|| незак. скрапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. скрапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрапі́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрапі́ць сов. (желудок) закрепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрапі́ць, скраплю, скрэпіш, скрэпіць; зак., што.

Спыніць панос. Скрапіць жывот. / у безас. ужыв. Чарніцамі скрапіла жывот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрэ́плены закреплённый; см. скрапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да скрапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скрапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрапля́ць несов. крепи́ть, закрепля́ть; см. скрапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скрапляць — скрапіць і стан паводле знач. дзеясл. скрапляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закрепи́ть сов.

1. в разн. знач. замацава́ць, мног. пазамацо́ўваць;

закрепи́ть до́ску гвоздём замацава́ць до́шку цвіко́м;

закрепи́ть фотосни́мок замацава́ць фотазды́мак;

он закрепи́л за собо́й те́му ён замацава́ў за сабо́й тэ́му;

закрепи́ть завоёванные пози́ции замацава́ць заваява́ныя пазі́цыі;

2. мед. скрапі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)