скразня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скразня́к скразнякі́
Р. скразняку́ скразняко́ў
Д. скразняку́ скразняка́м
В. скразня́к скразнякі́
Т. скразняко́м скразняка́мі
М. скразняку́ скразняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скразня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вельмі моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад.

С. шкодны для здароўя.

|| прым. скразняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скразня́к, -ку́ м. сквозня́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скразня́к, ‑у, м.

Моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад. Рэзкі вецер з захаду гуляў скразнякамі ў прагалах паміж будынкамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скразня́к м. Zug m -(e)s, Züge; Zúgwind m -(e)s, -e; Zúgluft f -, -lüfte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Скразня́к ‘скразны вецер’ (ТСБМ). Да скразны́ < скрозь з суф. ‑ак. Сюды ж скрасе́нны ‘нідзе не сточаны, суцэльны’ (Варл.) з аглушэннем ‑з‑ у інтэрвакальным становішчы, відаць, пад уплывам маўленчай формы скрось.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

draught [drɑ:ft] n. скразня́к;

There’s an awful draught in here. Тут прадзімае/праймае наскрозь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zúgluft

f - скразня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сквозня́к м. скразня́к, -ку́ м., про́йма, -мы ж., разг. скавы́ш, -шу́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dúrchzug

m -s, -züge

1) прахо́д, пралёт

2) скразня́к

~ máchen — зрабі́ць скразня́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)