ско́кнуць гл. скакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ско́кну ско́кнем
2-я ас. ско́кнеш ско́кнеце
3-я ас. ско́кне ско́кнуць
Прошлы час
м. ско́кнуў ско́кнулі
ж. ско́кнула
н. ско́кнула
Загадны лад
2-я ас. ско́кні ско́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ско́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́кнуць сов. и однокр., разг. скакну́ть, пры́гнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да скакаць (у 1–5, 8 і 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́кнуць

1. spríngen* vi (h, s), hüpfen vi (h, s);

2. (зайсці) vorbéikommen* vi (s) (да каго-н. bei D); éinen Abstecher zu j-m (D) máchen (разм.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скака́ць, скачу́, ска́чаш, ска́ча; скачы́; незак.

1. Рабіць скачкі, хутка рухацца, падскокваючы.

Дзеці скачуць на лузе.

Заяц скача па канюшыне.

С. на адной назе.

2. Адскокваць убок або ўверх, стукаючы аб што-н. цвёрдае.

Мячык скача па тратуары.

3. Міжвольна дрыжаць, трэсціся (пра часткі цела, твару; разм.).

Калені скакалі ад страху.

На шыі скача жылка.

4. Ехаць наўскач.

С. на кані праз выган.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Рэзка змяняцца (разм.).

Гутарка скакала з адной тэмы на другую.

Тэмпература ў дзіцяці скача.

Цэны скачуць.

6. Танцаваць (разм.).

С. польку.

7. Часта мяняць месца работы, вучобы (разм.).

С. з аднаго завода на другі.

◊

Скакаць пад чыю дудку (неадабр.) — падпарадкоўвацца чужой волі.

|| аднакр. скакану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1, 2 і 5 знач.; разм.), ско́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1, 2, 5 і 7 знач.) і ско́чыць, -чу, -чыш, -чыць (да 1 і 5 знач.).

|| наз. скака́нне, -я, н. і скок, -у, м. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скакну́ть сов., однокр. ско́кнуць, ско́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́гнуть сов., однокр. ско́кнуць, ско́чыць; см. пры́гать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цмыгану́ць

‘шмыгнуць, скокнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цмыгану́ цмыганё́м
2-я ас. цмыгане́ш цмыганяце́
3-я ас. цмыгане́ цмыгану́ць
Прошлы час
м. цмыгану́ў цмыгану́лі
ж. цмыгану́ла
н. цмыгану́ла
Загадны лад
2-я ас. цмыгані́ цмыгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час цмыгану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цмы́гнуць

‘шмыгнуць, скокнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цмы́гну цмы́гнем
2-я ас. цмы́гнеш цмы́гнеце
3-я ас. цмы́гне цмы́гнуць
Прошлы час
м. цмы́гнуў цмы́гнулі
ж. цмы́гнула
н. цмы́гнула
Загадны лад
2-я ас. цмы́гні цмы́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цмы́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)