скле́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скле́ены скле́еная скле́енае скле́еныя
Р. скле́енага скле́енай
скле́енае		 скле́енага скле́еных
Д. скле́енаму скле́енай скле́енаму скле́еным
В. скле́ены (неадуш.)
скле́енага (адуш.)		 скле́еную скле́енае скле́еныя (неадуш.)
скле́еных (адуш.)
Т. скле́еным скле́енай
скле́енаю		 скле́еным скле́енымі
М. скле́еным скле́енай скле́еным скле́еных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скле́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скле́ены скле́еная скле́енае скле́еныя
Р. скле́енага скле́енай
скле́енае		 скле́енага скле́еных
Д. скле́енаму скле́енай скле́енаму скле́еным
В. скле́ены (неадуш.)
скле́енага (адуш.)		 скле́еную скле́енае скле́еныя (неадуш.)
скле́еных (адуш.)
Т. скле́еным скле́енай
скле́енаю		 скле́еным скле́енымі
М. скле́еным скле́енай скле́еным скле́еных

Кароткая форма: скле́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скле́ены прям., перен. скле́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад склеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скле́енный скле́ены, мног. паскле́йваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кле́іць, кле́ю, кле́іш, кле́іць; кле́ены; незак., што.

Рабіць што-н., змацоўваючы пры дапамозе клею.

К. паперу.

|| зак. скле́іць, скле́ю, скле́іш, скле́іць; скле́ены.

|| наз. кле́йка, -і, ДМ кле́йцы, ж. і кле́енне, -я, н.; прым. кле́ільны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

состря́панный

1. згатава́ны;

2. перен., пренебр. змайстрава́ны, зля́паны, скле́ены; сфабрыкава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скле́іць, скле́ю, скле́іш, скле́іць; скле́ены; зак., што.

1. гл. клеіць.

2. Змацаваць клеем.

С. лісты паперы.

3. перан. Наладзіць, аднавіць (разм.).

Не с. дружбу пасля такой сваркі.

|| незак. скле́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

|| наз. скле́йванне, -я, н. і скле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

conglutinate

[kənˈglu:tɪneɪt]

1.

v.

зьле́пліваць (-ца); зьліпа́цца

2.

adj.

зьле́плены, зьлі́плы, скле́ены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дубле́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў; другі экземпляр якой‑н. рэчы ў калекцыі, бібліятэцы і пад. Дублет кнігі.

2. Адначасовы выстрал па адной цэлі з двух ствалоў паляўнічай стрэльбы.

3. Падроблены каштоўны камень, склеены з дзвюх частак, з якіх толькі верхняя з’яўляецца каштоўным каменем.

[Фр. doublet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)