складны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна складваць дзякуючы рухомаму злучэнню частак.

С. метр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скла́дны скла́дная скла́днае скла́дныя
Р. скла́днага скла́днай
скла́днае		 скла́днага скла́дных
Д. скла́днаму скла́днай скла́днаму скла́дным
В. скла́дны (неадуш.)
скла́днага (адуш.)		 скла́дную скла́днае скла́дныя (неадуш.)
скла́дных (адуш.)
Т. скла́дным скла́днай
скла́днаю		 скла́дным скла́днымі
М. скла́дным скла́днай скла́дным скла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

складны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. складны́ складна́я складно́е складны́я
Р. складно́га складно́й
складно́е		 складно́га складны́х
Д. складно́му складно́й складно́му складны́м
В. складны́ (неадуш.)
складно́га (адуш.)		 складну́ю складно́е складны́я (неадуш.)
складны́х (адуш.)
Т. складны́м складно́й
складно́ю		 складны́м складны́мі
М. складны́м складно́й складны́м складны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скла́дны, -ая, -ае.

1. Пра мову, пісьмо і пад.: звязны, паслядоўны, лагічны.

Складная прамова.

Складная песня.

2. Зграбны, стройны (разм.).

Складная дзяўчына.

|| наз. скла́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

складны́ складно́й;

с. метр — складно́й метр;

с. стул — складно́й стул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скла́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязны, плаўны (пра мову, пісьмо і пад.). Складныя думкі не лезлі ў галаву. Броўка. // Разм. Мерны, рыфмаваны (пра мову). Складныя прыпеўкі. // Разм. Стройны, зладжаны (пра спеў, музыку). Я шчаслівы, што я разам Пяю песні з камсамолам. Пяём песні складным сказам, Ажно рэхі йдуць наўкола! Купала.

2. Добры, удачны. Складнае жыццё.

3. Разм. Добра складзены, зграбны, стройны. Складны хлопец. □ [Васіль] быў нават крыху вышэйшы за мяне, складны ў плячах. Кавалёў.

складны́, ‑а́я, ‑о́е.

Такі, што можна складваць дзякуючы рухомаму злучэнню частак. Складны бумажнік. Складное вудзільна. □ Даніла моўчкі выцягнуў з зямлянкі дошкі, дастаў з кішэні драўляны складны метр. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складны́​II Klapp-, zusámmenklappbar, zusámmenlegbar; Fált-;

складно́е крэ́сла Kláppstuhl m -(e)s, -stühle;

складна́я ло́дка Fáltboot n -(e)s, -e;

складны́ парасо́н Táschenschirm m -(e)s, -e, Knirps m -es, -e (разм);

складны́ метр спец Glíedermaßstab m -(e)s, -stäbe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скла́дны​I

1. (пра мову – плаўны) flíeßend; zusámmenhängend (звязны);

2. (добры, удалы) gut, gelúngen, erfólgreich; glücklich;

скла́днае жыццё ein glückliches Lében;

3. разм (фігура) gut gebáut, státtlich;

скла́дны хло́пец ein státtlicher Kerl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сцізо́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі складны ножык.

С. з штопарам і шылам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рдэк, ‑а, м.

Складны пад’ёмны верх у экіпажы.

[Ням. Vordeck.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)