склада́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
склада́нік |
склада́нікі |
| Р. |
склада́ніка |
склада́нікаў |
| Д. |
склада́ніку |
склада́нікам |
| В. |
склада́нік |
склада́нікі |
| Т. |
склада́нікам |
склада́нікамі |
| М. |
склада́ніку |
склада́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Склада́нчык ‘складаны нож’ (ТСБМ, Янк. 3., Мат. Гом.), склада́нік ‘тс’ (Касп.). Кандэнсацыя словазлучэння складаны нож, параўн. склада́ны но́жык ‘тс’ (Варл.), да складаць < класці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)