Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.
Ссыпаць манеты ў скарбонку.
2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).
|| прым.скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).
С. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скарбо́нкаж.
1. (для хранения денег) кубы́шка, копи́лка;
2. (для сбора денег) кру́жка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарбо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Скрыначка, бляшанка і пад. з вузкай шчылінай для збірання, назапашвання грошай. Устаўшы раніцай,.. [Юра] разбіў сваю фарфоравую скарбонку і пералічыў грошы. Было аж дваццаць два рублі.Бяганская.На камодзе яго [Шулікава] ўвагу прыцягнула скарбонка, зробленая ў выглядзе прыгожага белага сабачкі з чырвоным банцікам на шыі.Васілёнак.// Бляшанка для збору ахвяраванняў (у царкве, на відовішчах і пад.). А ў царкве ўсё прыбывае Падманутых людзей. Грыміць Царкоўная скарбонка!Корбан.У зале пачыналіся скокі, і медныя гукі аркестра зліваліся з бразга[там] медзякоў у пустыя скарбонкі.Гартны.//перан. Запас грошай; асабовы рахунак эканоміі сродкаў. [Кіра:] — Мы, тата, у камсамольскую скарбонку не адну тысячу паклалі.Карпаў.У скарбонку ашчаднасць пакладзены новыя тысячы рублёў.«Звязда».
2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.). На шчасце, паявіўся Кібрык, які быў сапраўднай скарбонкай розных звестак і чутак.Шыцік.Аповесць «Дрыгва» ўвайшла ў скарбонку не толькі беларускай, але і ўсёй савецкай літаратуры.«ЛіМ».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скарбо́нкаж
1. Spárbüchse f -, -n;
2. (для збірання грошай) Büchse f, Sámmelbüchse f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Скарбо́нка ‘скрыначка для збору царкоўнай міласціны’, ‘скрыначка, бляшанка з вузкай шчылінай для збірання, назапашвання грошай’ (Нас., ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Байк. і Некр., Бяльк.), скорбо́нка ‘тс’ (ТС), скарбёнка ‘тс’ (Шат., Касп., Барад.). Запазычанне з польск.skarbona, skarbonka ‘тс’; гл. Кюнэ, Poln., 96. У аснове польскага слова ляжыць ст.-польск.karbona ‘царкоўная конаўка’, запазычанае ў ст.-бел.карбона ‘тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 178), якое потым было скантамінавана з скарб (гл.). Karbona праз с.-лац.corbona, па адной версіі, было запазычана з грэч.καρβονας ‘божыя грошы’ (Міклашыч, 288) або з гебр.korbān ‘ахвярны дар’ (Борысь, 550).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
копи́лкаскарбо́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
piggy bank
скарбо́нкаf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
penny bank[ˈpenɪˌbænk]n.
1. ашча́дны банк
2.скарбо́нка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
skarbonka
ж.скарбонка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)