сканцэнтрава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сканцэнтрава́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сканцэнтрава́на нареч. сосредото́ченно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сосредото́ченно нареч. сканцэнтрава́на, засяро́джана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біягеасфе́ра, ‑ы, ж.

Абалонка зямнога шара, у якой сканцэнтравана жывое рэчыва планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

intently

[ɪnˈtentli]

adv.

пі́льна; засяро́джана, сканцэнтрава́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзінаўла́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у руках якога непадзельна сканцэнтравана ўся ўлада. Адзінаўладны правіцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рызасфе́ра, ‑ы, ж.

Прыкаранёвая зона глебы, у якой сканцэнтравана вялікая колькасць мікраарганізмаў (бактэрый, грыбоў, актынаміцэтаў).

[Ад грэч. rhíza — корань і sphaira — шар, вобласць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканцэнтрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сканцэнтрава́ны сканцэнтрава́ная сканцэнтрава́нае сканцэнтрава́ныя
Р. сканцэнтрава́нага сканцэнтрава́най
сканцэнтрава́нае		 сканцэнтрава́нага сканцэнтрава́ных
Д. сканцэнтрава́наму сканцэнтрава́най сканцэнтрава́наму сканцэнтрава́ным
В. сканцэнтрава́ны (неадуш.)
сканцэнтрава́нага (адуш.)		 сканцэнтрава́ную сканцэнтрава́нае сканцэнтрава́ныя (неадуш.)
сканцэнтрава́ных (адуш.)
Т. сканцэнтрава́ным сканцэнтрава́най
сканцэнтрава́наю		 сканцэнтрава́ным сканцэнтрава́нымі
М. сканцэнтрава́ным сканцэнтрава́най сканцэнтрава́ным сканцэнтрава́ных

Кароткая форма: сканцэнтрава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адзінанача́лле, ‑я, н.

Сістэма кіравання, пры якой усё кіраўніцтва сканцэнтравана ў руках адной асобы. Адзінаначалле ў гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біягеасфе́ра

(ад бія- + геасфера)

абалонка зямнога шара, у якой сканцэнтравана жывое рэчыва планеты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)