адзінаўла́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у руках якога непадзельна сканцэнтравана ўся ўлада. Адзінаўладны правіцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)