скамья́ ж. ла́ва, -вы ж.; ла́ўка, -кі ж.; (домашняя, переносная) засло́н, -на м., усло́н, -на м.; (комнатная широкая) тапча́н, -на́ м.; (школьная) ла́ўка, -кі ж., па́рта, -ты ж.;
скамья́ подсуди́мых ла́ва падсу́дных;
на шко́льной скамье́ на шко́льнай ла́ўцы (па́рце).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скамья
Том: 31, старонка: 293.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
ла́вкаI (скамья) ла́ва, -вы ж., ла́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тапча́н, -на́ м.
1. топча́н;
2. скамья́ ж., ла́вка ж. (комнатная)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засло́н I м., обл. скаме́йка ж., скамья́ ж. (домашняя, переносная)
засло́н II, -ну м., воен. засло́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́ва
I ж. (предмет обстановки) скамья́;
○ л. падсу́дных — скамья́ подсуди́мых;
◊ вы́прастацца ўздоўж ла́вы — умере́ть, протяну́ть но́ги
II ж. (вулканическая) ла́ва
III ж., воен. ла́ва;
казакі́ мча́ліся ла́вай — казаки́ мча́лись ла́вой
IV ж., разг. полоса́ (широкая);
л. жы́та — полоса́ ржи
V ж., горн. ла́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скамлі́ца ‘лаўка’ (Нас.), фальк. скаміца ‘тс’ (барыс., Нар. сл.), скамʼі́ца ‘тс’ (Ян.), скамені́ца ‘лаўка’ (Нар. Гом.), скаме́йка ‘лаўка, услон’ (Бяльк.). Укр. скамни́ця ‘лаўка, услон’, рус. скамья́, скаме́йка, дыял. скамля́ ‘лаўка, услон’. Запазычанне ў старажытнарускую мову з с.-грэч. σκαμνί(ον), мн. л. σκαμνία ад σκάμνον, якое з лац. scamnum ‘лаўка’ ад scabō, ‑ere ‘церці, стругаць’ (Праабражэнскі, 2, 293; Фасмер, 3, 632; ЕСУМ, 5, 264).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ла́ўка ж. скамья́, скаме́йка, ла́вка; (в вагоне — ещё) по́лка; (плота — ещё) звено́ ср.; (сиденье в лодке — ещё) ба́нка;
◊ на шко́льнай ла́ўцы (па́рце) — на шко́льной скамье́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)