скава́ны, -ая, -ае; перан., у знач. прым.

Пазбаўлены лёгкасці, свабоды, натуральнасці, з затрымкай у дзеяннях, у праяўленні чаго-н.

Скаваныя рухі.

|| наз. скава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скава́ны скава́ная скава́нае скава́ныя
Р. скава́нага скава́най
скава́нае		 скава́нага скава́ных
Д. скава́наму скава́най скава́наму скава́ным
В. скава́ны (неадуш.)
скава́нага (адуш.)		 скава́ную скава́нае скава́ныя (неадуш.)
скава́ных (адуш.)
Т. скава́ным скава́най
скава́наю		 скава́ным скава́нымі
М. скава́ным скава́най скава́ным скава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скава́ны скава́ная скава́нае скава́ныя
Р. скава́нага скава́най
скава́нае		 скава́нага скава́ных
Д. скава́наму скава́най скава́наму скава́ным
В. скава́ны (неадуш.)
скава́нага (адуш.)		 скава́ную скава́нае скава́ныя (неадуш.)
скава́ных (адуш.)
Т. скава́ным скава́най
скава́наю		 скава́ным скава́нымі
М. скава́ным скава́най скава́ным скава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скава́ны скава́ная скава́нае скава́ныя
Р. скава́нага скава́най
скава́нае		 скава́нага скава́ных
Д. скава́наму скава́най скава́наму скава́ным
В. скава́ны (неадуш.)
скава́нага (адуш.)		 скава́ную скава́нае скава́ныя (неадуш.)
скава́ных (адуш.)
Т. скава́ным скава́най
скава́наю		 скава́ным скава́нымі
М. скава́ным скава́най скава́ным скава́ных

Кароткая форма: скава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скава́ны в разн. знач. ско́ванный; см. скава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скаваць.

2. перан.; у знач. прым. Пазбаўлены натуральнасці, свабоды, лёгкасці. Граноўская сумысля пасадзіла Надзейку поруч з Зорыным, а толькі паміж імі не клеілася гаворка, яны абое адчувалі сябе скаванымі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скава́ны (аб руках і г. д.) gehémmt; gebúnden (звязаны); befángen (збянтэжаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сковно́й скава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ваны, см. скава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́ты, см. скава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)