сертыфікат, ✂, м. (спец.).

  1. Пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржаўных органаў, а таксама назва білетаў некаторых дзяржаўных пазык.

  2. Афіцыйнае пісьмовае пасведчанне аб чым-н.

|| прым. сертыфікатны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сертыфіка́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Афіцыйнае пісьмовае пасведчанне аб чым-н. С. якасці.

2. Пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржаўных органаў, а таксама назва білетаў некаторых дзяржаўных пазык.

|| прым. сертыфіка́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

сертыфіка́т м., в разн. знач. сертифика́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сертыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

1. Пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы. // Назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык.

2. У знешнім гандлі — дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару.

3. У сельскай гаспадарцы — дакумент на гатунковасць і якасць насення.

4. Кніжн. Пісьмовае пасведчанне аб чым‑н.

[Ад лац. certificatus — засведчаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сертыфіка́т м Zertifikát n -(e)s, -e, Beschéinigung f -, -en; Zéugnis n -ses, -se;

камерц валю́тны сертыфіка́т Devísengenehmigung f -;

зало́гавы сертыфіка́т Pfándschein m -(e)s, -e;

ко́нсульскі сертыфіка́т Konsulátsbestätigung f -, -en;

падатко́вы сертыфіка́т Beschéinigung über Gewährung éiner Stéuersubvention [-vɛn-];

саніта́рны сертыфіка́т sanitäres Zéugnis;

сертыфіка́т я́касці Qualitätszertifikat n, Qualitätszeugnis n;

прад’яўля́ць сертыфіка́т Zéugnis vórlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сертыфіка́т

(фр. certificat, ад лац. certus = верны + facere = рабіць)

1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы, а таксама назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;

2) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сертифика́т фин. и пр. сертыфіка́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

certyfikat, ~u

м. сертыфікат; пасведчанне; certyfikat asekuracyjny — страхавы сертыфікат;

certyfikat jakości — cepтыфікат якасці;

certyfikat transportowy — транспартны сертыфікат;

certyfikat walutowy — валютны сертыфікат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

certificate [səˈtɪfɪkət] n. пасве́дчанне; сертыфіка́т;

a birth certificate пасве́дчанне аб нараджэ́нні, ме́трыка;

a health certificate даве́дка аб ста́не здаро́ўя;

a marriage certificate пасве́дчанне аб шлю́бе;

Certificate of Secondary Education BrE сертыфіка́т аб сярэ́дняй адука́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zertifikát

n -(e)s, -e пасве́дчанне, сертыфіка́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)