се́рна зоол. са́рна, -ны ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
серна
Том: 31, старонка: 234.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
се́рна-ва́пнавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
се́рна-ва́пнавы |
се́рна-ва́пнавая |
се́рна-ва́пнавае |
се́рна-ва́пнавыя |
| Р. |
се́рна-ва́пнавага |
се́рна-ва́пнавай
се́рна-ва́пнавае |
се́рна-ва́пнавага |
се́рна-ва́пнавых |
| Д. |
се́рна-ва́пнаваму |
се́рна-ва́пнавай |
се́рна-ва́пнаваму |
се́рна-ва́пнавым |
| В. |
се́рна-ва́пнавы (неадуш.)
се́рна-ва́пнавага (адуш.) |
се́рна-ва́пнавую |
се́рна-ва́пнавае |
се́рна-ва́пнавыя (неадуш.)
се́рна-ва́пнавых (адуш.) |
| Т. |
се́рна-ва́пнавым |
се́рна-ва́пнавай
се́рна-ва́пнаваю |
се́рна-ва́пнавым |
се́рна-ва́пнавымі |
| М. |
се́рна-ва́пнавым |
се́рна-ва́пнавай |
се́рна-ва́пнавым |
се́рна-ва́пнавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
серна...,
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «серны», напрыклад: сернакіслы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Серна-дзягцярная мазь 2/568; 5/455
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Апенька несапраўдная серна-жоўтая 1/385; 4/48—49 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Серна-Салаўёвіч М. А. 1/286; 5/19; 9/497
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГО́МЕС ДЭ ЛА СЕ́РНА (Gómez de la Serna) Рамон
(5.7.1888, Мадрыд — 12.1.1963),
іспанскі пісьменнік і публіцыст. Адзін з буйных прадстаўнікоў ісп. авангардызму (прапагандыст дадаізму), ідэі якога абагульніў у кн. «Ізмы» (1931). Вядомасць прынеслі кнігі эсэ і нарысаў «Растра» (1915), «Цырк» (1917), а таксама «грэгерыі» — парадаксальныя афарызмы. Яго эксперым. драматургія (п’есы «Беатрыс», 1909, «Паўлюдзі», 1929, «Лесвіцы», 1935) істотна паўплывала на фарміраванне тэатра абсурду. Аўтар больш як 20 раманаў і аповесцей. Найб. значныя: зб. навел «Незвычайны доктар» (1914), у якім прадугаданы шматлікія адкрыцці ў галіне псіхалогіі, і раман «Кіналандыя» (1923) — фантаст.-сатыр. адлюстраванне тагачаснай кінаіндустрыі. Пісаў аўтабіягр. і мемуарную прозу. Творы Гомеса дэ ла Серна вызначаюцца гумарам, стылістычнай свабодай і яркімі моўнымі навацыямі. З 1936 жыў у Аргенціне.
Тв.:
Рус. пер. — Избранное. М., 1983.
К.М.Міхееў.
т. 5, с. 350
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)