серва́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. серва́нт серва́нты
Р. серва́нта серва́нтаў
Д. серва́нту серва́нтам
В. серва́нт серва́нты
Т. серва́нтам серва́нтамі
М. серва́нце серва́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

серва́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Род шафы, нізкі буфет для посуду і сталовай бялізны.

|| прым. серва́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серва́нт м. серва́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серва́нт серва́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серва́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Нізкі буфет для пасуды і сталовай бялізны. [Галіна Адамаўна].. адчыніла шуфляду серванта, выхапіла бялюткі абрус, узмахнуўшы, заслала ім стол. Шамякін.

[Фр. servante.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серва́нт м Ánrichte f -, -n; Kredénz f -, -en (нізкі буфет, стол з напоямі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасяро́дку, прыназ. і прысл.

Тое, што і пасярод. Спыніўся юнак пасяродку .. паляны. Куляшоў. Тут стаяла дарагая мэбля — сервант, тахта, яшчэ сервант, бліскучы паліраваны стол з крыштальнаю попельніцаю пасяродку. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

serwantka

ж. сервант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sideboard [ˈsaɪdbɔ:d] n.

1. буфе́т, серва́нт

2. pl. sideboards бакенба́рды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ánrichte

f -, -n буфе́т, серва́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)