серва́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Нізкі буфет для пасуды і сталовай бялізны. [Галіна Адамаўна].. адчыніла шуфляду серванта, выхапіла бялюткі абрус, узмахнуўшы, заслала ім стол. Шамякін.

[Фр. servante.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)