сеньё́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сеньё́р |
сеньё́ры |
| Р. |
сеньё́ра |
сеньё́раў |
| Д. |
сеньё́ру |
сеньё́рам |
| В. |
сеньё́ра |
сеньё́раў |
| Т. |
сеньё́рам |
сеньё́рамі |
| М. |
сеньё́ру |
сеньё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сеньёр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У феадальным грамадстве: землеўладальнік, які меў неабмежаваную ўладу на сваёй тэрыторыі.
2. У іспанамоўных краінах: форма ветлівага звароту да мужчыны.
|| ж. сеньёра, -ы, мн. -ы, -ёр (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сеньёр м., в разн. знач. сеньо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сеньёр 1, ‑а, м.
У сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе — землеўладальнік, які меў неабмежаваную ўладу на тэрыторыі, якой валодаў. // Вярхоўны феадал у адносінах да сваіх васалаў.
[Ад лац. senior — старэйшы.]
сеньёр 2, ‑а, м.
У Іспаніі — форма ветлівага звароту да мужчыны (ужываецца ў спалучэнні з іменем або прозвішчам асобы). // Разм. Назва асобы мужчынскага полу.
[Ад лац. senior — старэйшы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
сеньёр2
(ісп. señor, ад лац. senior = старэйшы)
форма ветлівага звароту да мужчыны ў Іспаніі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сеньёр1
(лац. senior = старэйшы)
землеўладальнік у сярэдневяковай Зах. Еўропе, што меў неабмежаваную ўладу на тэрыторыі, якой валодаў; вярхоўны феадал (сюзерэн) у адносінах да сваіх васалаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сеньё́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сеньё́ра |
сеньё́ры |
| Р. |
сеньё́ры |
сеньё́р |
| Д. |
сеньё́ры |
сеньё́рам |
| В. |
сеньё́ру |
сеньё́р |
| Т. |
сеньё́рай сеньё́раю |
сеньё́рамі |
| М. |
сеньё́ры |
сеньё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сеньо́р в разн. знач. сеньёр, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трыя́ж
(фр. triage)
звычай і права ў феадальнай Францыі, паводле якога сеньёр1 мог патрабаваць выдзялення яму часткі абшчынных угоддзяў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)