сенеша́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сенеша́ль сенеша́лі
Р. сенеша́ля сенеша́ляў
Д. сенеша́лю сенеша́лям
В. сенеша́ля сенеша́ляў
Т. сенеша́лем сенеша́лямі
М. сенеша́лю сенеша́лях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сенеша́ль ист. сенеша́ль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сенеша́ль, ‑я, м.

Гіст.

1. У франкскай дзяржаве Меравінгаў — кіраўнік палацавай гаспадаркі.

2. У феадальнай Францыі — службовая асоба, якая ведала юстыцыяй і ваеннымі справамі акругі.

[Фр. sénéchal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенеша́ль

(фр. sénéchal)

1) кіраўнік палацавай гаспадаркі ў франкскай дзяржаве;

2) службовая асоба ў феадальнай Францыі, якая загадвала юстыцыяй і ваеннымі справамі акругі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)