семіна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Групавыя практычныя заняткі пад кіраўніцтвам выкладчыка ў вышэйшай навучальнай установе.

2. Мерапрыемства, групавыя заняткі, арганізаваныя для якой-н. спецыяльнай падрыхтоўкі, для павышэння кваліфікацыі і пад.

Міжнародны навуковы с.

|| прым. семіна́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семіна́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семіна́р семіна́ры
Р. семіна́ра семіна́раў
Д. семіна́ру семіна́рам
В. семіна́р семіна́ры
Т. семіна́рам семіна́рамі
М. семіна́ры семіна́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семіна́р м. семина́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семіна́р, ‑а, м.

1. Практычныя заняткі студэнтаў у вышэйшай навучальнай установе па якому‑н. спецыяльнаму прадмету, тэме; абмеркаванне студэнцкіх ці аспіранцкіх дакладаў. Семінары па літаратуры.

2. Групавыя заняткі, гурток для павышэння кваліфікацыі, ідэйна-палітычнага ўзроўню. Семінар прапагандыстаў. □ Быў семінар кінакрытыкаў. Мы глядзелі чатыры-пяць фільмаў у дзень. «Маладосць».

[Ад лац. seminarium — рассаднік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семінар

т. 14, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

семіна́р м. Seminár n -s, -e;

право́дзіць семіна́р ein Seminár ábhalten*;

семіна́р па вывучэ́нню … ein Seminár zum Stúdium …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

семіна́р

(лац. seminarium = рассаднік)

1) практычныя заняткі, арганізаваныя ў вышэйшай навучальнай установе па групах; абмеркаванне студэнцкіх ці аспіранцкіх дакладаў, самастойных работ;

2) групавыя заняткі, арганізаваныя для спецыяльнай падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі або палітычнай адукацыі (напр. с. настаўнікаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

семіна́р

(лац. seminarium)

1) практычныя заняткі, арганізаваныя ў вышэйшай навучальнай установе па групах; абмеркаванне студэнцкіх або аспіранцкіх дакладаў, самастойных работ;

2) групавыя заняткі, арганізаваныя для спецыяльнай падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі або палітычнай адукацыі (напр. с. настаўнікаў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бі́знес-семіна́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́знес-семіна́р бі́знес-семіна́ры
Р. бі́знес-семіна́ра бі́знес-семіна́раў
Д. бі́знес-семіна́ру бі́знес-семіна́рам
В. бі́знес-семіна́р бі́знес-семіна́ры
Т. бі́знес-семіна́рам бі́знес-семіна́рамі
М. бі́знес-семіна́ры бі́знес-семіна́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

семіна́р-нара́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. семіна́р-нара́да семіна́ры-нара́ды
Р. семіна́ра-нара́ды семіна́раў-нара́д
Д. семіна́ру-нара́дзе семіна́рам-нара́дам
В. семіна́р-нара́ду семіна́ры-нара́ды
Т. семіна́рам-нара́дай
семіна́рам-нара́даю		 семіна́рамі-нара́дамі
М. семіна́ры-нара́дзе семіна́рах-нара́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)