секста́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца ў мараходстве, авіяцыі і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секста́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. секста́нт секста́нты
Р. секста́нта секста́нтаў
Д. секста́нту секста́нтам
В. секста́нт секста́нты
Т. секста́нтам секста́нтамі
М. секста́нце секста́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

секста́нт м., спец. секста́нт, секста́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

секста́нт ав., мор. и пр. секста́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Секстант,

сузор’е.

т. 14, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

секстант,

вугламерны інструмент.

т. 14, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

секста́нт м ав, марск Sextánt m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

секста́нт, ‑а, М ‑нце і секста́н, ‑а, м.

Спец. Вугламерны інструмент, які выкарыстоўваецца ў мараходстве і авіяцыі.

[Ад лац. sextans, sextantis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секста́н м., см. секста́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авіясекста́нт

(ад авія- + секстант)

секстант, які прымяняецца ў авіяцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)