се́канс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. се́канс се́кансы
Р. се́канса се́кансаў
Д. се́кансу се́кансам
В. се́канс се́кансы
Т. се́кансам се́кансамі
М. се́кансе се́кансах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́канс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У трыганаметрыі: функцыя вугла, у прамавугольным трохвугольніку роўная адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́канс м., мат. се́канс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́канс мат. се́канс, -нса м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́канс, ‑а, м.

Адна з трыганаметрычных функцый вугла, у прамавугольным трохвугольніку роўная адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.

[Ад лац. secans — сякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́канс м матэм Sékans m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

касе́канс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адна з трыганаметрычных функцый — секанс дадатковага вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касе́канс, ‑а, м.

Трыганаметрычная функцыя — секанс дапаўняльнага вугла.

[Ад лац. co — разам і secans — сякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арксе́канс

(ад лац. arcus = дуга + секанс)

мат. вугал, секанс якога прыраўноўваецца да дадзенага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Sékans

m -, Sekánten матэм. се́канс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)