се́канс, ‑а, м.

Адна з трыганаметрычных функцый вугла, у прамавугольным трохвугольніку роўная адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.

[Ад лац. secans — сякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)