сейм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва парламента ў некаторых дзяржавах.

|| прым. се́ймавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́йм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. се́йм се́ймы
Р. се́йма се́ймаў
Д. се́йму се́ймам
В. се́йм се́ймы
Т. се́ймам се́ймамі
М. се́йме се́ймах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сейм м., полит. сейм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сейм р. Сейм, род. Се́йма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сейм полит. сейм, род. се́йма м., сойм, род. со́йма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сейм, ‑а, м.

1. Саслоўна-прадстаўнічы орган у феадальнай Польшчы, Літве, Чэхіі і некаторых іншых дзяржавах Усходняй Еўропы.

2. Назва вышэйшага органа дзяржаўнай улады ў Польскай Народнай Рэспубліцы.

[Польск. sejm.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейм

т. 14, с. 296

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сейм (у Фінляндыі) 9/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сейм м. (у Польшчы і інш. Краінах, тс гіст.) Sejm [sɛjm] m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сейм (у бурж. Польшчы) 9/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)