свір - Пошук

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сві́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Свір ж., г.п. Свирь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

«Свір» (санаторый) 9/351, 444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Свір,

возера ў Мядзельскім р-не.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Свір,

гарадскі пасёлак у Мядзельскім р-не.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Свір (г. п.) 1/533 (к.); 7/232, 336, 337 (к.); 9/443—444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Свір (воз.) 1/211 (к.), 533 (к.); 3/80 (к.), 86; 4/530; 7/231, 337 (к.), 395; 9/443, 608

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Свір ж.

1. Svir i Swir n -s (пасёлак)

2. Svir i Swírsee m -s (возера)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verbum