свінама́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Свіння, якая дае прыплод.

|| прым. свінама́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свінама́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свінама́тка свінама́ткі
Р. свінама́ткі свінама́так
Д. свінама́тцы свінама́ткам
В. свінама́тку свінама́так
Т. свінама́ткай
свінама́ткаю		 свінама́ткамі
М. свінама́тцы свінама́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінама́тка ж., с.-х. свинома́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свінама́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Свіння, якая дае прыплод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свінама́тка ж. с.-г. Múttersau f -, -säure

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свинома́тка с.-х. свінама́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sow​1 [saʊ] n. свіння́; свінама́тка, паро́сная свіння́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Múttersau

f -, -säue свінама́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

свіна...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню: а) слову «свіння», напрыклад: свінаматка, свінагадоўля, свінапас; б) слову «свінагадоўчы», напрыклад: свінаферма, свінасаўгас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мацоха ’мачаха’ (Нас.; астрав., швянч., Сл. ПЗБ; Сцяц.), ’свінаматка’ (ваўк., Сцяшк. Сл.). З польск. macocha ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 50). Аднак значэнне ’свінаматка’. Узнікла ў выніку атаясамлення польск. macocha і maciora.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)