свякру́ха, -і, ДМ -ру́се, мн. -і, -ру́х, ж. (разм.).

Тое, што і свякроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свякру́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. свякру́ха свякру́хі
Р. свякру́хі свякру́х
Д. свякру́се свякру́хам
В. свякру́ху свякру́х
Т. свякру́хай
свякру́хаю		 свякру́хамі
М. свякру́се свякру́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свякру́ха ж., разг., см. свякро́ў

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свякру́ха, ‑і, ДМ ‑русе, ж.

Разм. Тое, што і свякроў. [Жанчыне] сумна, балюча, свякруха раіць паплакаць, «каб адлегла ад сэрца», але яна не можа плакаць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свякро́ў ж., свякро́ўка ж., свякру́ха ж. разм. Schwíegermutter f -, -mütter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

свекро́вь свякро́ў, род. свекрыві́ ж., разг. свякру́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mother-in-law [ˈmʌðərɪŋlɔ:] n. (pl. mothers-in-law) це́шча; свякро́ў, свякру́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parent-in-law [ˈpeərəntɪnlɔ:] n.

1. свёкар; свякро́ў, свякру́ха

2. цесць; це́шча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вуркатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які раскаціста гучыць, глуха грукоча. Вуркатлівы гром.

2. Які любіць павуркатаць; бурклівы. Вясна была няўстойлівая, халодная, як злая, вуркатлівая свякруха. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́цемкі, ‑аў і ‑мак; адз. няма.

1. Тое, што і прыцемак. За акном, у лёгкіх прыцемках, ляжала заснежаная зямля. Ракітны. Свякруха.. доўга ў прыцемках каля ложка шукае чаравікі, запальвае лямпу і, нарэшце, тупае ў сенцы. Мележ.

2. Пара сутак, калі стаіць паўзмрок, паўцемра. Злучэнне пратрымалася да прыцемак... М. Ткачоў. Яшчэ былі прыцемкі — дзень толькі-толькі пачынаўся. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)