свякру́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| свякру́ха | свякру́хі | |
| свякру́хі | свякру́х | |
| свякру́се | свякру́хам | |
| свякру́ху | свякру́х | |
| свякру́хай свякру́хаю |
свякру́хамі | |
| свякру́се | свякру́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)