Све́тлая

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Све́тлая
Р. Све́тлай
Д. Све́тлай
В. Све́тлую
Т. Све́тлай
Све́тлаю
М. Све́тлай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Светлая К. 11/272

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

све́тлы, -ая, -ае.

1. Які ярка свеціць.

Светлая лямпачка.

2. Добра асветлены, яркі.

Светлыя палацы.

С. дзень.

3. Ясны, празрысты.

С. ручаёк.

4. Менш яркі па колеры ў параўнанні з іншымі, не цёмны.

Светлыя валасы.

Светлыя фарбы.

5. Радасны, нічым неазмрочаны, незасмучаны.

Светлая будучыня.

С. ўспамін.

6. Ясны, лагічны, праніклівы.

С. розум.

Светлыя надзеі.

|| наз. све́тласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́йчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. заяц.

2. Светлая пляма на чым-н. ад сонечнага праменя, адбітага бліскучай паверхняй.

Зайчыкі на сцяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

platinum blonde [ˌplætɪnəmˈblɒnd] n. ве́льмі све́тлая бландзі́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

све́тлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тлы све́тлая све́тлае све́тлыя
Р. све́тлага све́тлай
све́тлае		 све́тлага све́тлых
Д. све́тламу све́тлай све́тламу све́тлым
В. све́тлы (неадуш.)
све́тлага (адуш.)		 све́тлую све́тлае све́тлыя (неадуш.)
све́тлых (адуш.)
Т. све́тлым све́тлай
све́тлаю		 све́тлым све́тлымі
М. све́тлым све́тлай све́тлым све́тлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

відны́ све́тлый;

ноч была́ ~на́я — ночь была́ све́тлая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

све́чнік, ‑а, м.

Абл. Падсвечнік. Унь пакой.. Хіба так можна? Свечка ў свечніку стаіць на падлозе. Паласатая, як арыштанцкая калашына. Цёмная частка — светлая частка, цёмная — светлая. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасве́тлы разг. све́тлый, ра́достный;

~лая часі́на — све́тлая (ра́достная) мину́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прага́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр., невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памянш. прага́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)