Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
светафо́рм.разм.гл. святлафop
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перае́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да пераезду. Пераезны светафор. Пераезны вартаўнік.
•••
Пераезная сваццягл. свацця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падве́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які замацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны. Падвесны матор. Падвесны светафор.
2. Падвешаны для перамяшчэння чаго‑н. Падвесная дарога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адключы́цца, ‑ключуся, ‑ключышся, ‑ключыцца; зак.
Перастаць дзейнічаць у выніку раз’яднання з агульнай сістэмай. Светафор аўтаматычна адключыўся.//перан. Пакінуць ранейшы занятак, адарвацца ад каго‑, чаго‑н.; супакоіцца. «Хочуць, каб я ў белых штоніках гуляў паміж кветак і кіпарысаў і да канца сваіх дзён быў курортнікам, каб адключыўся ад тае энергіі, якую мне дае жыццё», — думаў Катаводаў.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выхадны́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Які служыць для выхаду, выйсця. Выхадныя дзверы. Выхадны комін. □ Ззаду засталіся станцыйныя пабудовы, прамільгнуў выхадны светафор.Васілёнак.
2. Не для працы; святочны, парадны. Выхадны касцюм.
3.(успалучэннісасловам «дзень»). Нерабочы. Выхадны дзень.//узнач.наз.выхадны́, ‑о́га, м. Дзень адпачынку. Часам нават у выхадны.. [Ціхона] можна было знайсці толькі на заводзе.Грамовіч.
4.узнач.наз.выхадны́, ‑о́га, м.; выхадна́я, ‑о́й (‑о́е), ж. Той, хто выкарыстоўвае свой дзень адпачынку. [Зелянюк:] — Бачыш, я выхадны сёння.Зарэцкі.— Добрай раніцы, мамачка, — пацягнулася Ларыска рукамі да маці. — Ты сёння выхадная, праўда? І ў мяне сёння выхадны дзень. Так?Арабей.
•••
Выхадная дапамогагл. дапамога.
Выхадная ролягл. роля.
Выхадныя даныягл. даны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зе́лень, ‑і, ж.
1.зб. Трава, лісце дрэў, кустоў; зялёная расліннасць, зеляніна. Вясенняя зелень. Пах зелені. Зелень садоў. □ Мноства зелені ў цэнтры горада — гэта магутная крыніца свежага паветра.Лобан.— Парэчча добра мне знаёма! А колькі зелені там летам! Як у вяночку, стаіць хата.Колас.Адзінокія бярозкі жаўцелі між зелені сосен, і былі яны самотныя, як сіроты.Чарнышэвіч.
2.зб. Некаторыя віды гародніны і траў, якія скарыстоўваюцца ў ежу. Прадавец зелені. Палажыць зелень у суп.
3. Зялёны колер, зялёная афарбоўка чаго‑н. Светафор бліснуў яркай зеленню.