сверши́ть сов. здзе́йсніць, зрабі́ць, ствары́ць, учыні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяршы́ць сов. (довести кладкой до верха) сверши́ть;

з. стог — сверши́ть стог;

з. страху́ — сверши́ть кры́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вершыць сов. сверши́ть (стог и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзе́йсніць сов.

1. осуществи́ть; (план и т.п. — ещё) вы́полнить; испо́лнить;

з. заду́мы — осуществи́ть за́мыслы;

з. мерапрые́мства — осуществи́ть (вы́полнить) мероприя́тие;

2. соверши́ть, сверши́ть;

з. по́дзвіг — соверши́ть (сверши́ть) по́двиг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соверши́ть сов.

1. (сделать) зрабі́ць, учыні́ць; (о чём-л. дурном) натвары́ць; (произвести) праве́сці; (осуществить) здзе́йсніць, ажыццяві́ць; (исполнить) вы́канаць; (свершить) здзе́йсніць;

соверши́ть по́двиг здзе́йсніць по́дзвіг;

соверши́ть перелёт зрабі́ць пералёт;

соверши́ть оши́бку зрабі́ць памы́лку;

соверши́ть покуше́ние зрабі́ць зама́х;

соверши́ть преступле́ние зрабі́ць (учыні́ць) злачы́нства;

заду́манное на́до соверши́ть заду́манае трэ́ба здзе́йсніць (ажыццяві́ць, вы́канаць);

2. (условие, сделку и т. п.) учыні́ць, заключы́ць; афо́рміць;

3. (обряд) спра́віць; зрабі́ць; (богослужение) адпра́віць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)