све́рить сов. зве́рыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зве́рыць сов. све́рить; сличи́ть;

з. ко́пію з арыгіна́ламсве́рить (сличи́ть) ко́пию с по́длинником;

з. гадзі́ннікісве́рить часы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́рить сов.

1. (принять за истину) паве́рыць;

я пове́рил ему́ на́ слово я паве́рыў яму́ на сло́ва;

пове́рь (в знач. вводн. сл.) паве́р;

пове́рь, он вернётся паве́р, ён ве́рнецца;

2. уст. (проверить) праве́рыць; (сверить) зве́рыць;

3. (доверить) даве́рыць; см. поверя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)