калгасна-
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
калгасна-
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Калгасна-
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
саўга́сны
прыметнік, адносны
| саўга́сны | саўга́сная | саўга́снае | ||
| саўга́снага | саўга́снай саўга́снае |
саўга́снага | саўга́сных | |
| саўга́снаму | саўга́снай | саўга́снаму | саўга́сным | |
| саўга́сны ( саўга́снага ( |
саўга́сную | саўга́снае | саўга́сных ( |
|
| саўга́сным | саўга́снай саўга́снаю |
саўга́сным | саўга́снымі | |
| саўга́сным | саўга́снай | саўга́сным | саўга́сных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калга́сна-саўга́сны
прыметнік, адносны
| калга́сна-саўга́сны | калга́сна-саўга́сная | калга́сна-саўга́снае | калга́сна- |
|
| калга́сна-саўга́снага | калга́сна-саўга́снай калга́сна-саўга́снае |
калга́сна-саўга́снага | калга́сна-саўга́сных | |
| калга́сна-саўга́снаму | калга́сна-саўга́снай | калга́сна-саўга́снаму | калга́сна-саўга́сным | |
| калга́сна-саўга́сны ( калга́сна-саўга́снага ( |
калга́сна-саўга́сную | калга́сна-саўга́снае | калга́сна- калга́сна-саўга́сных ( |
|
| калга́сна-саўга́сным | калга́сна-саўга́снай калга́сна-саўга́снаю |
калга́сна-саўга́сным | калга́сна-саўга́снымі | |
| калга́сна-саўга́сным | калга́сна-саўга́снай | калга́сна-саўга́сным | калга́сна-саўга́сных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дако́скі, ‑сак;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саўга́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саўгаса, належыць яму.
2. Звязаны з вядзеннем гаспадаркі ў саўгасах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сце́жачка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасе́ў, ‑севу,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца;
1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся.
2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАНДРО́ЎНЫ ТЭА́ТР,
вандроўная трупа, тэатральны калектыў, створаны для паказу спектакляў у розных населеных пунктах, пераважна там, дзе няма стацыянарных тэатраў; адна з форм
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)