сашчэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. Прылада для сашчэплівання папер.

2. Прыстасаванне, з дапамогай якога счапляюць што-н. (спец.).

Вагонныя сашчэпкі.

|| прым. сашчэ́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сашчэ́пка сашчэ́пкі
Р. сашчэ́пкі сашчэ́пак
Д. сашчэ́пцы сашчэ́пкам
В. сашчэ́пку сашчэ́пкі
Т. сашчэ́пкай
сашчэ́пкаю		 сашчэ́пкамі
М. сашчэ́пцы сашчэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сашчэ́пка ж., в разн. знач. скре́пка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

1. Прылада для змацавання, сашчэплівання папер. — Вось яны, пісьмы! — [Малашанка] узяў стос аркушаў з вучнёўскіх сшыткаў і канвертаў, змацаваных сашчэпкай. Шамякін. [Шугай] выцягнуў з папкі некалькі аркушаў, змацаваных вялізнай сашчэпкай. Асіпенка.

2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога счапляюць што‑н. Моцна націскаюць адзін на адзін вагоны, абвісае кручча, [якім] сашчэплены паміж сабою вагоны.. Міколка, павісшы над крукамі, раскручвае сашчэпку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчэ́пка ж Büróklammer f -, -n (канцылярская); Beféstigungsstück n -(e)s, -e, Verbánd m -(e)s, -bände (тэх)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скре́пка сашчэ́пка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

paper clip [ˈpeɪpəˌklɪp] n. сашчэ́пка (для паперы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clip​1 [klɪp] n.

1. заціска́чка, сашчэ́пка;

a paper clip канцыля́рская сашчэ́пка

2. tech. скаба́; заціскны́я кле́шчы; абцугі́

3. кліпс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spinacz

м. сашчэпка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

staple​1 [ˈsteɪpl] n.

1. сашчэ́пка

2. tech. кля́мар, скрэ́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)