сашчапі́ць, -шчаплю́, -шчэ́піш, -шчэ́піць; -шчэ́плены; зак., што.

1. Злучыць адно з адным пры дапамозе сашчэпак, клямараў і пад.

С. ланцуг.

2. Злучыць разам, сплятаючы (рукі, пальцы).

С. кулак.

С. рукі.

С. зубы (сціснуць).

|| незак. сашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і сашчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сашчаплю́ сашчэ́пім
2-я ас. сашчэ́піш сашчэ́піце
3-я ас. сашчэ́піць сашчэ́пяць
Прошлы час
м. сашчапі́ў сашчапі́лі
ж. сашчапі́ла
н. сашчапі́ла
Загадны лад
2-я ас. сашчапі́ сашчапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сашчапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сашчапі́ць сов.

1. (соединить при помощи скрепок, зажимов) скрепи́ть; (брёвна и т.п. — ещё) схвати́ть;

2. (руки, пальцы) сжать, сцепи́ть;

3. сти́снуть, сжать;

с. зу́бы — сти́снуть (сжать) зу́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сашчапі́ць, ‑шчаплю, ‑шчэпіш, ‑шчэпіць; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць адно з адным пры дапамозе сашчэпак, клямараў і пад. Сашчапіць паперы. Сашчапіць вагоны. □ [Анікей] сашчэпіць.. [лодкі] цугам, выедзе на раку і ўхопіцца за якую-небудзь баржу, што ідзе на Васілі... Ракітны. // Злучыць разам, сплятаючы (рукі, пальцы). Лёня падняў дзве рукі над галавой, сашчапіў іх і тым самым паказаў, што вітае.. [спявачку]. Сабаленка. Потым.. [капітан] паклаў рукі на стол, зроблены з жэрдак, сашчапіў пальцы. Асіпенка. Чарэнда сашчапіў кулак, чамусьці доўга глядзеў на яго, быццам вывучаў, пасля пацёр кончыкамі пальцаў сваю поўную шчаку і.. сарамліва ўсміхнуўся. Чыгрынаў. // Моцна сціснуць (зубы). Падышоўшы да Наздрэйкавай хаты, .. [Сомік] сашчапіў зубы і кінуўся да акна. Крапіва.

2. Заціснуць, моцна трымаючы што‑н. [Іра] ўзяла і сашчапіла паперку ў кулаку — пэўна, дзеля канспірацыі. Марціновіч.

3. Разм. Сшыць на скорую руку, наспех. — Ідзі, — дазваляе маці. — А я яшчэ пашыю. Да адвячорка яшчэ паспею сашчапіць Ігналю сарочку. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчапі́ць zusámmenstecken vt, zusámmenhaken vt, beféstigen vt, verbínden* vt; (zusámmen)kúppeln vt (вагоны і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пасашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны і пасашчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Сашчапіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сашчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да сашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сашчэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасашчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Сашчапіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)