Verbum

анлайнавы слоўнік

сатура́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сатура́цыя ж., тех. сатура́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сатура́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне. Сатурацыя пеністых він.

2. Хімічная апрацоўка цукровага соку вуглякіслым газам для выдалення з яго вапны.

[Ад лац. saturatio — насычэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сатурацыя 9/369; 11/124

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сатура́цыя

(лац. saturatio = насычэнне)

1) насычэнне вадкасцей вуглякіслым газам; газіраванне;

2) хімічная апрацоўка цукровага соку вуглякіслым газам для выдалення з яго вапны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сатура́ция техн. сатура́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)