састаўны́, -а́я, -о́е.

1. Які складаецца з некалькіх частак, элементаў.

Састаўная лесвіца.

2. Які з’яўляецца часткай чаго-н., уваходзіць у склад чаго-н.

Састаўная частка лякарства.

○

Састаўны выказнік — які складаецца са звязкі і іменнай часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

састаўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. састаўны́ састаўна́я састаўно́е састаўны́я
Р. састаўно́га састаўно́й
састаўно́е		 састаўно́га састаўны́х
Д. састаўно́му састаўно́й састаўно́му састаўны́м
В. састаўны́ (неадуш.)
састаўно́га (адуш.)		 састаўну́ю састаўно́е састаўны́я (неадуш.)
састаўны́х (адуш.)
Т. састаўны́м састаўно́й
састаўно́ю		 састаўны́м састаўны́мі
М. састаўны́м састаўно́й састаўны́м састаўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

састаўны́ составно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

састаўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які складаецца з некалькіх частак, элементаў. Робяць.. [вудзільны] часцей за ўсё састаўнымі з 2–3 кален, змацаваных паміж сабой пры дапамозе латуневых або медных злучальных трубак. Матрунёнак. // У граматыцы — які складаецца са звязкі і іменнай часткі. Састаўны выказнік.

2. Які з’яўляецца часткай чаго‑н. Біч, састаўная частка цэпа, ужо выступае ў беларускіх гаворках пад рознымі назвамі, хоць і аднаго кораня. «Працы».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

састаўны́

1. (які складаецца з некалькіх частак) zusámmengesetzt;

састаўны́ выка́знік грам ein zusámmengesetztes Prädikát;

2. (які з’яўляецца часткай чаго-н) Bestánd;

састаўна́я ча́стка Bestándteil m -s, e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

састаўны лік

т. 14, с. 192

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ша́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. шар.

2. Састаўны элемент крыві.

Белыя і чырвоныя крывяныя шарыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zusámmenstellbar

a састаўны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

compound​2 [ˈkɒmpaʊnd] adj. састаўны́, склада́ны;

compound glass шматсло́йнае шкло;

a compound predicate ling. састаўны́ выка́знік;

a compound sentence ling. складаназлу́чаны сказ;

a compound word ling. склада́нае сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zusámmengesetzt

a склада́ны, састаўны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)