Сасно́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сасно́ўцы
Р. Сасно́ўцаў
Д. Сасно́ўцам
В. Сасно́ўцы
Т. Сасно́ўцамі
М. Сасно́ўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сасноўцы (в.) 9/369; 11/298 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сасно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сасно́ўка
Р. Сасно́ўкі
Д. Сасно́ўцы
В. Сасно́ўку
Т. Сасно́ўкай
Сасно́ўкаю
М. Сасно́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Слабада́-Сасно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Слабада́-Сасно́ўка
Р. Слабады́-Сасно́ўкі
Д. Слабадзе́-Сасно́ўцы
В. Слабаду́-Сасно́ўку
Т. Слабадо́й-Сасно́ўкай
Слабадо́ю-Сасно́ўкаю
М. Слабадзе́-Сасно́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ба́гнішча, ‑а, н.

Вялікая багна. Мы адгэтуль пачаць нашу бітву павінны, Цераз багнішчы рушыць уперад наўпрост. Зарыцкі. // Тэрыторыя, занятая багнай. Адвечных вогнішчаў абшары Сасноўцы выйшлі пакараць. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)