Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сасна́, -ы́, мн. со́сны і (з ліч. 2, 3, 4) сасны́, со́сен і -сна́ў, ж.
Хваёвае вечназялёнае дрэва з доўгімі іголкамі і акруглымі шышкамі.
◊
Заблудзіць у трох соснах — не змагчы разабрацца ў чым-н. простым.
|| памянш.-ласк.сасо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым.сасно́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сасна́ж. сосна́;
◊ заблудзі́ць (заблудзі́цца) у трох со́снах — заблуди́ться в трёх со́снах (сосна́х)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сасна́, ‑ы; Рмн. сосен і соснаў; ж.
Вечназялёнае дрэва сямейства хваёвых, якое расце пераважна на пясчаных глебах, вызначаецца прамым высокім ствалом і доўгай ігліцай. Крымская сасна. Піцундская сасна. □ Чырвоныя ствалы соснаў высока, высока ўзнесліся ў глыбокую і нерухомую сіняву неба.Лынькоў.Стаіць млосная, з густым пахам соснаў і ягад, цішыня.Мележ.Стромкія ствалы «карабельных» сосен высока ўзнімаліся ў сіняе неба.В. Вольскі.
•••
Заблудзіць у трох соснахгл. заблудзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сасна́жбат Kíefer f -, -n, Föhre f -, -n;
◊ заблудзі́цца ў трох со́снах aus éiner komplizíerten Láge kéinen Áusweg wíssen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Сасна́ ’вечназялёнае дрэва сямейства хваёвых, якое расце пераважна на пясчаных глебах і вызначаецца прамым высокім ствалом і доўгай ігліцай, Pinus silvestris L.’, галоўным чынам зах.- і усх.-славянскае: рус., укр.сосна́, ст.-рус., рус.-ц.-слав.сосна ’елка, сасна’, польск., н.-луж., чэш., славац.sosna, палаб.süsnó ’тс’. У паўднёваславянскіх мовах захавалася часткова: сяр.-балг. (XIV ст.) сосна, макед. тапонім Sosna. Па традыцыйных версіях узводзілася да і.-е.k̑asnos ’шэры’ і параўноўвалася з ст.-прус.sasins ’заяц’, ст.-інд.çaçás ’тс’, ст.-в.-ням.haso ’заяц’, hasan ’шэры, бліскучы’, лац.cánus ’шэры’ (Брукнер, 507; Фасмер, 3, 726–727; Борысь, 567) або да *sopsna і тлумачылася як ’смалістае дрэва’, параўн. лац.sapa ’сок’, ст.-в.-ням.saf ’тс’, рус.сопля, прымаючы пры гэтым выдзяленне суф. ‑sna (гл. Фасмер, там жа). Трубачоў (Дополн., 3, 727), падкрэсліваючы неалагічны характар слова і спасылаючыся на назіранні Машынскага (Kultura 1, 133 і наст.), што на Палессі сасна датычыцца толькі хваёвага дрэва з борцю, дуплом, а звычайная сасна называецца хвоя, мяркуе, што *sosna першапачаткова належала да тэрміналогіі бортніцтва і абазначала ’дуплянае дрэва’ і выводзіць яго ад прасл.*sopěti ’сапці, дуць’, параўн. ст.-слав.сопль ’жалейка, флейта’. Па фанетычных прычынах ён (там жа) адхіляе і этымалогію Машынскага (Pierw., 216 і наст.) ад *sojǫ, *sojiti ’калоць’; тут чакалася б *sesna. Іншыя версіі гл. яшчэ Фасмер, там жа. Аналагічна Трубачову Шустар-Шэўц, 2, 1335.